Pochowaj mnie w kraju …

Historia repatriacji zwłok sięga wielu lat i nadal jest kontynuowana w obecnych czasach. Z roku na rok praktyka wysyłania zmarłych bliskich do swoich ojczyzn wzrasta nie tylko wśród Polonii ale wśród imigrantów z innych krajów jak Meksyk, Włochy, Filipiny, Korea. Wraz ze starzeniem się społeczeństwa, wielu Polaków mieszkających poza granicami Polski chce być pochowanych w swoim ojczystym kraju. Również członkowie rodziny zmarłego bardzo często decydują się pochować go w Polsce. Na taką decyzję wpływa wiele czynników osobistych, jak na przykład wiara, że dusza zmarłego nie zazna spokoju, jeśli ciało nie zostanie pochowane w kraju urodzenia. Będąc imigrantami borykami się z wieloma problemami emocjonalnymi, tesknimy za ojczyzną, tradycjami, krewnymi, sąsiadami czy przyjaciółmi z dzieciństwa. Jak prawdziwe jest powiedzenie, “Twój dom jest tam gdzie serce Twoje.” Dla wielu z nas jest przykro, że nie możemy pójść na grób swoich bliskich, szczególnie gdy przychodzi Wszystkich Świętych, czy rocznica śmierci.

Praktyka repatriacji zmarłych jest bardzo popularna wśród Polaków. Każdego roku Konsulaty Generalne RP wydaje setki zezwoleń na wywóz trumny, czy urny do Polski. Tylko w tym roku już wydano w Nowym Jorku ponad 160 pozwoleń. Od 2008 roku, tylko na obszarze Tri-State area, wydane zostało ponad 1,200 zezwoleń.

Koszt pochówku w Stanach Zjednoczonych (grób, vault i koszty otwarcia grobu) jest bardzo często równy kosztom wysyłki do Polski. Koszty repatriacji pokrywają wydatki takie jak uzyskanie aktu zgonu, tłumaczenia dokumentów na język polski, usług pogrzebowych w obu krajach, transport na lotnisko, transport w Polsce i bilet lotniczy.

Istnieje wiele powodów, dlaczego polscy obywatele chcą być pochowani w Polsce.
Pani Maria ze Stalowej Woli powiedziała: “Moja matka została pochowana w Polsce i mamy tam rodzinny grób. Gdy mój ojciec zmarł tutaj wiedziałam, że muszę wysłać jego ciało do Polski aby pochować go z matką. Nie widziałam innego wyjścia. ”

Kiedy zmarł Pan Stanislaw z Passaic, który dzielił mieszkanie z przyjaciółmi, ponieważ nie miał tutaj żadnej rodziny, jego przyjaciele zbierali pieniądze, aby wysłać go do Polski, aby mogł byc pochowany na cmentarzu w swojej rodzinnej miejscowości. Wiele osób czuje się niepewnie myśląc, że jeśli zostaną pochowani w Ameryce tu nikt nie będzie odwiedzał ich grobów. W Polsce jest tradycja odwiedzania grobów, świecenia zniczy, czy przynoszenia świezych kwiatów która jest przekazywana z pokolenia na pokolenia. Do dzisiaj Dzień Wszystkich Świętych w Polsce jest dniem wolnym od pracy. W tym dniu nie ma grobu, który by został pominięty. Tradycja odwiedzania grobów jest bardzo piękna i należy ją przekazywać naszym dzieciom, ponieważ pewnego dnia to one będą stać nad naszym grobem. Utrata ukochanej osoby jest bardzo bolesna, ponieważ nasze życie nigdy już nie jest takie samo dlatego więc odwiedzanie grobów odgrywa ważną rolę w procesie żałoby. Coraz więcej polskich obywateli planujac swoje pogrzeby ma życzenie, żeby ich wysłać po smierci do Polski.

Pani Elżbieta z Lodi powiedziała: “Chcę mieć pewność, że nie zostanę pochowana w jakimś byle grobie z bezdomnymi, bo wtedy nawet pies z kulawą nogą nie przyjdzie. Nigdy nie miałam męża i nie mam dzieci. Przynajmniej, gdy spocznę w Polsce to moja rodzina lub sąsiad zajrzy i zapali świeczkę na moim grobie. ” Pan Jan powiedział:” Pozostało mi kilka lat do mojej emerytury. Kiedy zmarła moja żona, postanowiłem pochować ją na cmentarzu w Rzeszowie. Powiedziałem mojej córce żeby kupiła grób dla dwóch osób. Kiedy przejdę na emeryturę to wracam do Polski, a kiedy umrę, chcę być pochowany z moja żoną. Teraz czuję się spokojniej , bo wiem, że ona jest w „domu” i kiedyś do niej dołącze. Będziemy znowu razem, w Ojczyznie.”

Pani Halina z Clifton powiedziała: “Gdy moja matka zmarła skontaktowałam się z domem pogrzebowym pani Izabeli Baczy, która oferuje kompleksowe usługi repatriacji do Polski. Byliśmy w stanie wysłać zwloki mamy w mniej niż tydzień. Ustaliłysmy z panią Izabelą datę wylotu samolotu, więc mogłam zarezerwować sobie bilet na ten sam lot, a rodzina w Polsce wiedziała na kiedy zaplanować pogrzeb w Tarnowie. To było bardzo emocjonalne doświadczenie, ale czułam się spokojnie, że robie tak jak mama sobie życzyła, żeby ją pochować w Polsce”.

Aby zmniejszyć koszty repatriacji należy się upewnić, czy dom pogrzebowy ma uprawnienia do wysyłki do Polski i jest zarejestrowany w Departamencie Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Jeżeli ktoś chce to może wziąść ze sobą urne do bagażu podręcznego, ale muszą być zalaczone wymagane dokumenty z obu krajów. Każda urna jest prześwietlana, niektóre linie lotnicze wymagają, aby zgłosić wywózke prochów 72 godziny przed odlotem.

Jeśli chcesz być pochowany w Polsce w grobie rodzinnym, czy na specjalnie dla Ciebie ważnym cmentarzu powinno się to wpisać do testamentu lub przedyskutować swoje życzenia z rodzina lub przyjaciółmi, aby mogli spełnić Twoje ostatnie życzenie – powrotu do domu ojczystego.

10 rad jak uczcić zmarłego podczas nadchodzących świąt

Gdy umierają ludzie to wszystkich dookoła kto ich znał życie się zmienia i nie będzie już takie samo.  Żałoba to czas kiedy musimy się nauczyć od nowa żyć i celebrować świeta bez tej osoby.  W czasie świąt celebrujemy narodziny Jezusa Chrystusa, który przez śmierć przeszedł do nowego życia. Według religi katolickiej nasi bliscy którzy zmarli, przez swoją śmierć dołączyli do Niego. Honorując i wspominając naszych zmarłych podczas tego okresu światecznego pomagamy sobie łatwiej przetrwać ten okres. Na szczśęście nasz mózg jest tak skontruowany że pozwala nam pamiętać dobre i złe chwile. Ale każdy z nas oprócz tylko pamiętania może zrobić krok więcej, może uhonorawać zmarłego w szczególny sposób.  Czy ktoś z bliskich zmarł niedawno, czy dawno, to zawsze jest dobry pomysł, aby nie zapomnieć o nich szczególnie w tym okresie.  Oto kilka propozycji które pomogą nam pamietać naszych zmarłych.

1. Daj donację do ulubionej zmarłego, czy Twojej organizacji w imieniu zmarłego.
2. Zrób symboliczną ozdobę na choinkę, która bedzie ci przypominać zmarłego, nie musi to być arcydzieło, ale coś zrobione przez nas, liczy sie myśl.  Można też kupić świąteczny ornament do którego można włożyć zdjęcie zmarłego. Można też usiąść z dziećmi i zrobić ornament dla babci czy dziadzia.
3. Powieś specjalny świąteczny wianek na wejsciowe drzwi. Kształt koła jest symbolem życia, często słyszymy powiedzenie „circle of life”. Niech ten wianek świąteczny wita naszych gości.
4. Zastawiając świąteczny stół postawmy jeden wiecej talerz.  Często robimy tak gdy ktoś z naszych nabliższych nie może uczestniczyć w uroczystościach. Niech ten symobliczny talerz będzie dla nas ukojeniem, że zmarłego duchowa obecność jest wśród nas.
5. Zapal symboliczną świeczkę. Światło świecy jest bardzo wymowne.
6. Podziel się z kimś miłym wspomnieniem o zmarłym, anegdotą, może zmarły zrobił cos w życiu co pomogło komuś, czy było inspiracją dla ludzi.
7. Wyślij krótka notke z podziękowaniem dla tych którzy byli Waszym wsparciem podczas trudnego dla Was okresu.
8. Jeżeli masz jakąś pamiątkę po zmarłym i chcesz ją komuś podarować, to jest własnie dobry czas na taki prezent.
9. Zrób jakieś noworoczne postanowienie, które uhonoruje zmarłego np.: oddaj krew, aby uratować kogoś życie, poświeć czas dla organizacji, lub może wypełnij obietnicę dana zmarłemu przed śmiercią.
10. Zrób donację, czy prezenty dla sierocinca lub schroniska dla zwierząt z myslą o zmarłym, według przysłowia „kto daje dwa razy dostaje”.

Czasami nie zdajemy sobie sprawy jak często malutki gest, uśmiech potrafi odmienić cudze życie, czy być dla kogoś inspiracją. Życie to seria wydarzeń, gestów, spotkań ludzi, to czas urodzin i czas śmierci. Robiąc coś z myślą o zmarłym, pokazuje nasz z nim związek, bo ludzie żyją tak długo, jak długo o nich pamiętamy. Niech nadchodzący okres świąteczny przyniesie pokój i ulgę wszystkim w żałobie.

Co zrobić, gdy nastąpi śmierć?

Gdy nastąpi śmierć bliskiej osoby należy w pierwszej kolejności zadzwonić pod numer alarmowy lub do domu pogrzebowego.
Jak się zachować w obliczu śmierci bliskiej osoby?
Śmierć bliskiej osoby to jeden z najtragiczniejszych momentów naszego życia. Obezwładnia, przepełnia żalem, poczuciem bezradności, czasem nawet gniewu na cały świat. Musimy zmierzyć się z tym bólem, jednoczenie musimy też dopilnować wszystkich formalności. Warto o tym wiedzieć wcześniej, być przygotowanym. Gdy nastąpi śmierć bliskiej osoby należy w pierwszej kolejności zadzwonić albo na 911, albo do Hospice Nurse, a następnie do domu pogrzebowego. Nie należy się przy tym kierować lokalizacją domu pogrzebowego, a raczej jego reputacją i profesjonalną obsługą, nawet jeśli śmierć nastąpiła w innym stanie lub kraju. Bezpośredni kontakt z zaufanym domem pogrzebowym pozwoli zredukować czas i ograniczyć koszty związane z transportem zwłok z innego miasta, stanu czy kraju. Kolejny etap to umówienie się z dyrektorem pogrzebowym (Funeral Director) w celu rozpoczęcia formalności pogrzebowych. Kiedy nastąpi śmierć, należy zadzwonić do domu pogrzebowego i podać poniższe informacje: 1. Twoje imię i nazwisko, adres i numer telefonu. 2. Imię i nazwisko osoby zmarłej. 3. Gdzie znajduje się ciało. 4. Imię i nazwisko osoby, która będzie odpowiedzialna za pogrzeb. Jeżeli to Ty jesteś osobą odpowiedzialną za organizację pogrzebu, zastanów się, jaki chcesz rodzaj pogrzebu, czy pochówek, czy kremacja, miejsce pochówku. Przygotuj następujące informacje: Pierwsze imię, drugie imię i nazwisko zmarłej osoby. Ostatnie miejsce zamieszkania, Social Security #. Data i miejsce urodzenia. Imię ojca. Imię i nazwisko panieńskie matki. Wykształcenie. Zawód i miejsce pracy. Stan cywilny. Imię, nazwisko, adres, SS i telefon współmałżonka/i. Informacje do nekrologu: imiona i nazwiska dzieci i ich współmałżonków, imiona i nazwiska rodzeństwa, wnucząt oraz imiona i nazwiska zmarłych członków rodziny (rodziców, dzieci, rodzeństwa). Czy należał/a do jakichś organizacji? Czy służył/a w wojsku amerykańskim? Jakie miał/a pasje, zainteresowania oraz inne dodatkowe informacje. Pamiętajmy, że „Funeral is not a day in a life, funeral is a life in a day”.

Gloria in excelsis Deo!

Nadchodzą Święta Wielkanocne, przeżywając śmierć Jezusa Chrystusa nasze myśli przywołują śmierć naszych najbliższych. Święta Wielkanocne są bardzo trudne dla osób w żałobie. Im bliżej świąt tym bardziej czują one strach i niepokój o to jak sobie poradzą. Stres przedświąteczny jest bardzo normalny, bez względu jak dawno temu zmarła dana osoba. Każdy przeżywa go po swojemu – zamyka się w sobie, czy jest sfrustrowany, przechodzi kryzys wiary. W kościołach buduje się symboliczne groby Jezusa gdzie wierni udają się oddać mu hold. Nie zapominajmy też o grobach naszych zmarłych. Ale Święta Wielkanocne to nie tylko smutek, to przede wszystkim czas radości, radości z tego, że Jezus pokonał śmierć i zmartwychwstał aby dać nam życie wieczne. Nie jest przypadkiem że Święta te przypadają na wiosnę, kiedy cała przyroda budzi się do życia; śliczne bazie zdobią palmy w Niedzielę Palmową, nasze koszyczki będą ustrojone żonkilami, na wielkanocnych stołach pojawią się tulipany, będziemy święcić kolorowe jajka. Jajko to przecież symbol nowego życia. Święta Wielkanocne to czas nadziei na nowe i lepsze życie. Kiedy rozdzwonią się dzwony w Wielka Niedzielę i zabrzmi pieśń “Chrystus Zmartwychwstał” niech przyniesie nam to ukojenie, że ci co od nas odeszli, przeszli do nowego życia. Dla tych co będą po raz pierwszy obchodzić Świeta po pogrzebie bliskiej osoby i zasiądą do wielkanocnego śniadania aby podzielić się jajkiem niech odmówia krótką modlitwę w jej intencji. Może to stać się częścia nowej świątecznej tradycji. A po śniadaniu np. obejrzenie filmu sprzed lat, czy albumu ze zdjęciami niech będzie czasem refleksji i pamięci o naszych najbliższych. Chodzi o to, co jest niezwykle trudne, aby miłe wspomnienia zastąpiły smutek. Ktoś powiedział że żałoba nigdy się nie kończy, że to jest cena jaką płacimy za miłość do kogos.

Zdjecie: Floral Avenue

Pięć żali umierających ludzi

Gdy ludzie są na łożu śmierci to ostatnią rzecza jaką się martwią jest to co ktoś o nich pomyśli. Myślę że każdy z nas powinien sie nad tym zastanowiś, odpuścić, zrelaksować , uśmiechnąć sie i zacząć żyć zanim będzie za późno. Umierający ludzie przeżywaja różne emocje, jedni są pogodzeni z losem inni źli na cały świat a jeszcze inni czekają z ustęsknieniem żeby odejść. Jednak zapytani przed samą śmiercią, że gdyby mieli szansę jeszcze raz żyć, co zrobiliby inaczej to te poniżej odpowiedzi były najczęściej wymieniane:

1. Szkoda ze brakowalo mi odwagi do prawdziwego zycia dla siebie,   a jedynie spelniania oczekiwan moich bliskich. Byl to zal prawie wszystkich umierajacych. Zalowali ze nie spelnili swoich marzen, nie wykorzystali swoich mozliwosci. Bardzo wazne jest zeby spelnic chociaz czesc swoich marzen zanim straci sie zdrowie, bo potem bedzie za pozno. Zdrowie przynosi nam wolnosc ktorej nie doceniamy, albo doceniamy kiedy juz go nie mamy.
2. Zaluje ze tyle pracowalem.   Tego zalowali ludzie ktorzy mieli rodzine z dzieci, zalowali oni ze poprzez ciagla prace praktycznie byli nieobecni w zyciu swoich dzieci czy wspolmazonka/i Okazuje sie ze nie potrzebujemy miec az tyle pieniedzy zeby byc szczesliwym.
3. Szkoda ze nie mialam wiecej odwagi wyrazic swoje uczucia innym.
4. Szkoda, ze nie mialem wiecej czasu dla znajomych
5. Szkoda, ze nie pozwolilam sobie byc szczesliwa.   Tego wszyscy najbardziej zalowali.   Wielu z nich nie zdawalo sobie sprawy az do konca, ze szczescie to jest nasz wybor co tylko od nas zalezy.   Bojac sie zmian udawali ze jest im dobrze , co bylo klamstwem w stosunku do siebie i innych.

Zycie, jego zalety i wady jest naszym wyborem i tylko od nas zalezy jak chcemy go przezyc. Dzien narodzin jest pierwszym dniem naszego umierania ale kazdy dzien zycia jest wiecznoscia.

Co zrobić z urną z prochami?

Niby nie powinno być z tym problemu, a jednak gdy przychodzi do urny z prochami, bardzo często jest dylemat. Decydując się na kremację, w dalszym ciągu możemy zrobić wystawienie, msze z trumną lub urną, lub Memorial Service. Dla jednych prochy są tak samo traktowane, jak ciało zmarłego dla innych „to tylko prochy”. Według wiary rzymsko-katolickiej prochy powinny być pochowane na cmentarzu, Kościół jest przeciwko trzymaniu prochów w domu, a tym bardziej krytykuje rozsypywanie ich.
Prawo polskie zabrania trzymania prochów w domu, prochy muszą być pochowane. Sprowadzając prochy do Polski, musimy mieć pozwolenie ze starostwa, gdzie wyraźnie jest napisane, że prochy muszą być pochowane na podanym przez rodzinę cmentarzu.
Gdy chodzi o transport prochów do Polski pamiętajmy, że przygotowane dokumenty muszą być takie same jak w przypadku dokumentów przy transporcie ciała. Profesjonalny dom pogrzebowy powinien załatwić wszystkie dokumenty i dać rodzinie razem z urną.
Przewożąc samemu urnę, pamiętajmy, że musimy mieć ją przy sobie w bagażu podręcznym z kompletną dokumentacją. Prawo amerykańskie dotyczące prochów i ich transportu nie ma tak wielu restrykcji, jak polskie. Oczywiście można pochować prochy na cmentarzu, ale również można legalnie trzymać je w domu, rozsypać w oceanie 3 mile od brzegu (po uprzednim uzyskaniu pozwolenia od odpowiednich władz), rozsypać na cmentarzu w tzw. „scattering gardens”.
Ostatnio bardzo popularne są pochówki w tzw. niche (krypcie) w mauzoleum. W Ameryce można również podzielić prochy na kilka urn czy włożyć do biżuterii. Jeżeli osoba decyduje się na rozsypanie prochów, radze nie robić tego zbyt pochopnie, w emocjach, bo bardzo wiele osób później żałuje tej decyzji, niby brzmi egzotycznie, ale my jednak jesteśmy wychowani, że nasi przodkowie zawsze spoczęli w grobie, gdzie, gdy przyjdzie żałoba możemy się udać.

Dlaczego warto zainwestować w fundusz pogrzebowy?

 Praktycznie zawsze planujemy ważne uroczystości, urodziny, wesela, rocznice, ale mało kto planuje swój pogrzeb. Planowanie pogrzebu dla siebie czy kogoś z rodziny ma tylko zalety. Z wiekiem możemy oczekiwać, że nasze zdrowie może się pogarszać, może będziemy potrzebowali zamieszkać w nursing home, a może nie będziemy mieć siły lub finansów na opiekę. W Ameryce jest bardzo dużo świadczeń dla osób chorych czy mało zarabiających. Aby się kwalifikować do tych programów, sprawdzane są nasze zarobki, brane pod uwagę są wyciągi z kont, przeważnie z 5 ostatnich lat. Jeżeli mamy pieniądze na zwykłych kontach to znaczy, że jesteśmy bogaci i nam się nic nie należy, bo jak je mamy to możemy przecież z nich korzystać. Na przykład, żeby dostać Medicaid nie możemy mieć więcej na koncie niż $2000. Pieniądze wybrane z konta i wpłacone na fundusz pogrzebowy nie są już brane pod uwagę. Drugim plusem jest to, że odciążymy dzieci czy rodzinę takim wydatkiem, bo praktycznie mało kto ma odłożone pieniądze na cudzy pogrzeb. Zachęcam wszystkich do otwarcia sobie takiego funduszu bez względu na wiek i nawet wpłacaniu po $50 miesięcznie. Po wpłaceniu $500 depozytu, resztę można wpłacać w ratach. W momencie otwarcia takiego funduszu nie musimy wcale wybierać od razu rodzaju pogrzebu. Środki zgromadzone na koncie można wybrać w każdej chwili, z wyjątkiem funduszy właśnie na Medicaid. Niech rodzina się nie martwi, skąd wziąć pieniądze na nasz pogrzeb i niech nie mają wyrzutów sumienia, że nie mogą Wam zrobić godnego pogrzebu, bo ich akurat na to nie stać. Zostawmy po sobie miłe wspomnienia, a nie kłopot.

Dlaczego warto skorzystać z usług zaufanego Funeral Director?

Jak motto mówi „Pogrzeb to nie jest jeden dzień w życiu, to jest całe życie w jeden dzień”. Wszystkie okazje w życiu jak ślub, urodziny, wesele, możemy zawsze powtórzyć, oprócz pogrzebu. Na organizację pogrzebu składa się wiele detali, dokumentów, telefonów i jakiekolwiek zaniedbanie może spowodować duże komplikacje dla rodziny, i niejednokrotnie wstyd przed rodziną i znajomymi, jeżeli pogrzeb nie przebiegnie według naszych oczekiwań. Pamiętajmy, że to o nas świadczy, jaki będzie pogrzeb zmarłego. Nie zapominajmy również, że powierzamy kogoś, kogo kochaliśmy w ręce zupełnie obcej osoby. Bardzo ważne jest, żebyśmy wiedzieli, w jakich rękach jest osoba zmarła. Czy ciało będzie potraktowane z szacunkiem, czy jak często słyszymy w telewizji o różnych niedociągnięciach, czy o bezczeszczeniu zwłok. Zaufany Dyrektor Pogrzebowy nie tylko czuwa nad tym, żeby ciało było potraktowane, tak jak należy, ale również zajmuje się balsamowaniem ciała, kosmetyką, ubraniem, ułożeniem w trumnie, uzyskaniem wszystkich potrzebnych dokumentów, ustaleniem szczegółów pogrzebu z Kościołem, cmentarzem, uzyskaniem dokumentów do transportu, transportem do miejsca pochowku w USA czy w Polsce, prowadzi orszak do kościoła, prowadzi orszak na cmentarz, zawozi zmarłego to krematorium, odbiera prochy, wkłada prochy do urny, informuje rodzinę o różnych świadczeniach, jakie im się należą, wypełnia dokumenty do social security, ubezpieczenia na życie, robi rezerwację dla trumny na linie lotnicze. Kiedyś ktoś wyliczył, że Funeral Director musi wykonać ponad 177 różnych czynności podczas jednego pogrzebu. Funeral Director nie tylko zajmuje się ciałem, dokumentacją, ale również jest oparciem dla rodziny, która jest w żałobie, doradza rodzinie, aby pogrzeb, jaki planują, spełnił ich oczekiwanie, czy żeby zmieścił się w budżecie, jaki rodzina posiada na ten moment. Dobrze przeprowadzony pogrzeb ma ogromne znaczenie na przebieg naszej żałoby, dlatego naprawdę warto wiedzieć, kto będzie nas prowadził przez ten trudny czas.

Kto może dostać zasiłek pogrzebowy ZUS?

Mimo że pogrzeb odbył się w Ameryce, jeżeli spełniamy wymagane warunki, to Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Polsce zwraca maksymalnie jednorazowo 4,000 zł za koszt pogrzebu. Zasiłek może dostać każdy, kto zapłacił za pogrzeb, ktoś z rodziny, osoba obca lub instytucja pod warunkiem, że spełniony jest JEDEN z poniższych warunków: 1. jest objęty ubezpieczeniem rentowym w ZUS, pobiera emeryturę albo rentę i zmarły był z jego rodziny. 2. zmarły był objęty ubezpieczeniem rentowym w ZUS, pobierał emeryturę lub rentę albo spełniał warunki, żeby dostać emeryturę albo rentę. 3. zmarły nie miał ubezpieczenia, ale pobierał zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne po ustaniu ubezpieczenia. Potrzebne dokumenty: oryginalne rachunki za pogrzeb, oryginalny akt zgonu, dokument tożsamości, dokument potwierdzający pokrewieństwo z osobą zmarłą, zaświadczenie płatnika składek, wniosek Z-12. Prawo do zasiłku wygasa po 12 miesiącach od daty śmierci lub od dnia pogrzebu w przypadku problemu odnalezienia ciała. Dokumenty można złożyć osobiście albo przez pełnomocnika. Jeśli za pogrzeb płaci więcej niż jedna osoba, zasiłek będzie podzielony proporcjonalnie do wydatków. Dokumenty należy złożyć albo w jednostce ZUS, która wypłacała emeryturę albo rentę zmarłemu, jeśli zmarły dostawał emeryturę/rentę, albo w jednostce ZUS zgodnie z twoim miejscem zamieszkania. Kto może otrzymać zasiłek: wdowa/wdowiec, rodzice, rodzice adopcyjni, macocha, ojczym, dzieci, w tym dzieci adoptowane, dzieci drugiego małżonka, dzieci umieszczone w rodzinie zastępczej oraz dzieci, które osoba zmarła wychowywała i utrzymywała przed osiągnięciem pełnoletności, rodzeństwo, dziadkowie, wnuki, osoby, których osoba zmarła była opiekunem prawnym lub osoba, która poniosła koszty pogrzebu. Zasiłek wypłacany jest zwykle w ciągu 30 dni od złożenia dokumentów.

Dlaczego składamy amerykańską flagę?

Oglądając pogrzeby niektórych prezydentów, żołnierzy czy naszych znajomych, którzy służyli w wojsku, składanie flagi jest częścią pogrzebu. Każdy weteran, który odszedł z honorami, otrzymuje darmową amerykańską flagę. Gdy mamy trumnę flaga przykrywa trumnę zamiast kwiatów. Widząc taki pogrzeb, zwróćmy uwagę, iż flaga jest składana na 13 fałd i każda fałda ma ogromne znaczenie. 1. Symbolem życia. 2. Symbolem naszej wiary w życie wieczne. 3. Jest na cześć i pamiątkę weteranów, którzy poświecili część swojego życia w obronie naszego kraju i dążenia do pokoju na całym świecie. 4. Reprezentuje naszą słabszą naturę, amerykańscy obywatele ufają Bogu i do Niego zwracają się w czasie pokoju, jak również w czasie wojny o boskie przewodnictwo. 5. Jest hołdem dla naszego kraju, według słów Stephen Decatur, „nasz kraj, w kontaktach z innymi krajami, niech zawsze ma rację, to jest nasz kraj, na dobre i na złe”. 6. Reprezentuje to, gdzie są nasze serca. Całym sercem przysięgamy wierność dla flagi Stanów Zjednoczonych Ameryki, Republik, narodu co z jest Bogiem, niepodzielony, z wolnością i sprawiedliwością dla wszystkich. 7. Jest hołdem dla naszych sił zbrojnych, które bronią naszego kraju i flagi przed jej wrogami, czy znajdują się w granicach naszego państwa, czy poza. 8. Jest hołdem dla tych, którzy już odeszli, abyśmy my mogli zobaczyć światło dzienne, oraz na cześć matki. Flaga jest owiewana na Dzień Matki. 9. Jest hołdem dla kobiet, bo to przez ich wiarę, miłość, lojalność i oddanie i ukształtowały charaktery mężczyzn i kobiet. 10. Jest hołdem dla ojca, który od urodzenia poświecił synów czy córki dla obrony naszego kraju. 11. W oczach obywatela hebrajskiego ta fałda reprezentuje dolną część pieczęci króla Dawida i króla Salomona, którzy wychwalają Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba. 12. W oczach chrześcijańskiego obywatela ta fałda reprezentuje wieczności i chwałę dla Boga Ojca, Syn i Ducha Świętego. Kiedy flaga jest całkowicie złożona, gwiazdy na górze, przypominają nam nasze narodowe motto, „In God We Trust” czyli „Ufamy Bogu”. Złożona flaga ma wygląd kapelusza przypominającego kapelusze żołnierzy, którzy służyli pod władzą generał Georga Washingtona oraz żeglarzy, którzy służyli pod kapitanem John Paul Jone. Złożoną flagę otrzymuje najbliższa rodzina, słysząc te słowa „W imieniu prezydenta Stanów Zjednoczonych, Stanów Zjednoczonych (Armi, Marine Corps, Marynarki Wojennej, Sił Powietrznych lub Straży Przybrzeżnej), i wdzięcznego narodu, proszę przyjąć tę flagę jako symbol naszego uznania dla Twojej ukochanej osoby za honorową i wierną służbę. Jest to naprawdę piękny i wzruszający moment.